خیر و نیکوکار گرامی زنده یاد علی فضيلی

زندگی نامه خیر و نیکوکار گرامی زنده یاد علی فضيلی

پدرم علی فضيلی در ارديبهشت سال 1310 (هـ . ش) در خانواده ای متوسط به دنيا آمد . او در پنج سالگی پدر خود را از دست داده و چون ارثيه پدريشان که نزد شخصی به امانت گذاشته شده بود در اختيار اين خانواده قرار نگرفت ، خانواده آنها با مشکلات فراواني روبرو شدند .

بنابر اين او و برادرش مسئوليت خانواده خود را به عهده گرفتند و از همان نوجوانی شروع به کار کردند ، بعد از مدّتی پدرم در کارخانه زاينده رود اصفهان مشغول به کار شد از همان دوران با استفاده از قدرت تفکر و اراده بالای خود توانست تا با درست کردن اتحاديه برای کارگران ، به اين قشر ، خدمت کند.

وی سپس در اداره برق (توربين) مشغول به کار شد و در کنار اين شغل فعّاليّت های اقتصادی و اجتماعی خود را آغاز کرد در سال 1338 ازدواج کرد در اين سال ها به شغل پيمانکاری ساختمان مشغول شد و در اين زمينه پيشرفت کرد. سپس سعي کرد مجتمع های مسکونی بسازد تا اقشار کم درآمد جامعه بتوانند آن ها را خريداري کنند.

او که هميشه آرزو داشت بتواند مالی اندوخته کند و تا زنده است آن را در جهت اشاعه فرهنگ و علم در کشورش به کار گيرد. پس از بدست آوردن اندوخته ای سعي کرد تا به اين آرزوی خود تحقّق بخشد در اين راستا مؤسسه خيريه ای تأسيس نمود که هدف آن ايجاد مراکز علمی و فرهنگی بود. امّا او در سال 1375 دچار سکته قلبی از نوع چهار شد و خواست خدا بود که با توجه به اين سکته شديد زنده بماند تا بتواند کارهای خيرش را ادامه بدهد . هر چند که بيماری او باعث کندی روند اين کار شد چون اين شعر را سرلوحه کار خود قرار داده بود:

ای که دستت می رسد کاری بکن

پيش از اين کز تو نيايد هيچ کار

با اين شرايط جسمانی و حال ناتوان باز هم از پای ننشست و در حد توان و حتّی گاهی بيشتر دنباله راه را رها نکرد.

ولي متأسفانه عمر او کفاف نداد تا رفتن اين بچّه ها به مدرسه و آموختن اولين الفبای زندگيشان را نظاره گر باشد چرا که اين بزرگترين آرزوي او بود. .

« مقصد جايی در انتهای مسير نيست ، بلکه لذّت بردن از قدم هايی است که برمی داريم. »